Αναμνήσεις βασανίζουν το μυαλό μου..

Καθόμουν και έβλεπα ειδήσεις -κάτι που δεν συνηθίζω να κάνω- και με την προβολή ενός όχι και τόσο αισιόδοξου θέματος, ήρθε η μορφή σου στο μυαλό μου.

Εσύ, στο κρεβατάκι σου να κοιμάσαι..

Πως θα ήθελα να σε έβλεπα για μία ακόμα φορά..

Ξέρω ότι δεν γίνεται, αλλά πότε δεν παύω να ελπίζω.

Δεν παύω να ελπίζω ότι κάποτε, κάπου θα σε ξαναδώ.

Κάποιες φορές εύχομαι να υπήρχε μαγεία, για να μπορούσα να σταματήσω τον χρόνο όσο εσύ ήσουν κοντά μου.

Μακάρι να μπορούσα να το κάνω..

Μακάρι να μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω.

Μακάρι να μπορούσα να σε φέρω κοντά μου.

Μακάρι να μπορούσα να σου πω όλα αυτά που ήθελα και δεν πρόλαβα..

Σ' αγαπώ!

Τώρα πια είναι αργά όμως, γιατί εσύ δεν είσαι εδώ..

Λένε πως πρέπει να χάσεις κάτι για να το εκτιμήσεις όπως του άξιζε.

Τώρα όμως δεν μπορώ να σε φέρω πίσω.

Έχεις φύγει για ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή..

Κάποτε όμως θα βρεθούμε ξανά.

Θα με πάρεις αγκαλιά όπως τότε και θα μου τραγουδήσεις στο αυτί..

Όπως παλιά που ήσουν εδώ μαζί μας..

Αύριο κλείνεις 6 μήνες.. 

Εγώ θα για μια ακόμα φορά θα προσποιηθώ την σκληρή.

Θα το παίξω άνετη, όπως και την προηγούμενη φορά.

Μέσα μου όμως θα σπαράζω.

Το προτιμώ όμως από το να δείξω την αδυναμία μου.

    " Έστω και από εδώ, θέλω να ξέρεις πως ποτέ δεν σε ξέχασα και πως πάντα θα ζεις στην καρδιά μου..
Θέλω να ξέρεις πως, Σ' ΑΓΑΠΩ "

Αφιερωμένο στον παππού μου που μου λείπει πολύ..