Ένα πρωινό παρασκευής..

Συνηθίζω να γράφω και να αναρτώ άρθρα κάτω από πολύ έντονη ψυχολογική κατάσταση.
Όταν τα συναισθήματά μου είναι πολύ δυνατά.
Τις περισσότερες φορές βρίσκομαι σε αδιέξοδο, γεμάτη θλίψη..

Κάποιες άλλες είμαι πολύ χαρούμενη..
Σε κάθε περίπτωση, στο κείμενό μου υπάρχει συναίσθημα, είτε όμορφο, είτε άσχημο! Υπάρχει κάτι πολύ έντονο λοιπόν, που η μόνη του διέξοδος ήταν "το χαρτί ".

Έχω αναφέρει σε παλαιότερα άρθρα πως μου είναι πολύ δύσκολο να ανοίξω την ψυχή μου σε κάποιον και να εκφράσω τα συναισθήματά μου.

Σήμερα όμως νιώθω κάτι το πολύ περίεργο, κάτι που για το οποίο δεν γίνεται να μην μιλήσω.
Κάτι το εξαιρετικά  και πολύ όμορφα παράδοξο σε αυτό το πρωινό.

Είναι σαν να τα έχω όλα,
σαν να μην λείπει τίποτα.

Όλα είναι όπως πρέπει, στην σωστή θέση, τη σωστή στιγμή!

Ίσως και να ήταν πάντα έτσι.

Όλα είναι μπροστά στα μάτια μας, και λέω για την ευτυχία, την πραγματική.

 Γιατί τον τελευταίο καιρό είμαι αληθινά χαρούμενη. Μια όμορφη σχέση, καλοί φίλοι και η οικογένεια μου. Ήταν αρκετά για να είμαι καλά μέσα μου.

Όμως και πάλι αυτό σήμερα είναι περίεργο.
Υπάρχει γαλήνη, ισορροπία..

ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ !